Deel 9: Op reis met Campooz: Koude nacht, droge voeten

‘Hier moeten we zijn, Jos,’ knikt Anna. ‘Ik hoop niet dat we Tjeerd en Desirée storen, nu we zo vlak voor de lunch aankomen.’

Aan de andere kant van de deur klinkt geritsel. Het slot wordt van de binnenkant opengedraaid, nog voordat we tijd hebben om aan te bellen. De deur gaat open en in de deuropening staat een goedlachse vrouw.

‘Dag Jos en Anna, kom erin! We hebben al een bordje voor jullie klaargezet.’

Zouden ze ons hebben gehoord? vraagt Jos zich af. Ondanks de grote hoeveelheid winegums op zijn maag, is er altijd plek voor een vers belegd broodje. Eten we die bammetjes van Raoul op de terugweg wel op.

In de keuken van het huis staat een eettafel met daaromheen vier bijpassende stoelen. Eén van de stoelen is al bezet, door een net zo goedlachse man. De tafel is gevuld met allerlei soorten beleg, verse croissantjes en een schaaltje met gekookte eieren.

‘U bent vast Tjeerd,’ gaat Anna verder. ‘Bedankt dat we bij jullie langs mogen komen. Jullie zijn vrienden van Raoul?’

‘Alsjeblieft, zeg geen ‘U’ tegen ons,’ lacht de man terug. ‘Ik ben gewoon een IT’er met een voorliefde voor kamperen. En inderdaad, we kennen Raoul al jaren en hebben net als jullie ook een Fat Freddy staan. Wat een heerlijke wagen is dat om mee te nemen. We vinden het dan ook leuk om met Raoul mee te gaan naar beurzen om uitvoerig te praten over dit product. Ik gun iedereen zo’n mooie reiservaring.’

Wat een enthousiaste, leuke man, denkt Jos.

‘Mooi dat jullie zo blij zijn met de Fat Freddy. Dat klinkt als muziek in onze oren zo vlak voor de reis,’ reageert Anna op Tjeerd, terwijl ze aan tafel naast Tjeerd gaat zitten.

Ook Jos gaat aan tafel zitten, waarna Desirée rustig volgt. Ze heeft intussen de waterkoker van het aanrecht gepakt en schenkt voor iedereen een kopje thee in tijdens het eten.

Dat is geen koffie, denkt Jos. Maar een kopje thee is ook wel eens lekker voor de afwisseling.

‘Jullie hoeven je geen zorgen te maken voor jullie reis, Jos en Anna!’ gaat Desirée verder. ‘Ondanks dat het nu nog koud is buiten en regelmatig regent, is jullie huis op wielen waterdicht.’

Op dat moment vertrekt Jos’ gezicht. Hij had nog helemaal niet nagedacht over regen. Straks loopt die hele tent onder, terwijl we midden in niemandsland staan. Dan is de wereld te klein.

‘Haha, ja, dat vergeet ik nooit meer,’ vervolgt Tjeerd het gesprek. ‘We hadden de Fat Freddy ooit eens midden in een kuil opgezet, zonder rekening te houden met het weer. Toen regende het heel de nacht door, waardoor het water tot boven de rits stond. Maar wat denk je? Er is geen druppel in de tent gekomen! Die ritsen zijn waterdicht.’

Jos voelt de rust snel terugkeren in zijn lichaam. Fijn om te weten dat je straks tijdens een koude nacht in ieder geval geen natte voeten haalt.

‘Deze geruststelling ontvangen jullie cadeau van ons,’ gaat Desirée verder. ‘We raden jullie aan om ook lid te worden van de Facebookgroep voor Campooz eigenaren. Onlangs heeft Dennis het beheer van deze groep van ons overgenomen. Dit is een warme groep met enthousiastelingen die graag over Campooz producten discussiëren.’

Tijdens het eten van de lunch klinken een hoop geruststellende woorden voor Jos en Anna. Het is toch fijn om deze mooie ervaringen van iemand anders dan Raoul te horen. Benieuwd wat de rest van de contactpersonen aan ons te vertellen hebben.

Zijn de andere contactpersonen net zo geruststellend als Tjeerd en Desirée? Lees hier gauw verder.