Deel 10: Op reis met Campooz: Wat een geruststelling

Ondanks het vele snacken in de auto, lukt het Jos en Anna toch om hun magen verder aan te vullen met broodjes, croissants en thee. Tijdens de lunch komen de mooiste kampeerverhalen naar boven. Jos merkt dat hij écht zin begint te krijgen in het kamperen. Nog even geduld voordat we daadwerkelijk de grens over mogen. Tot die tijd vermaken we ons nog wel met bijzondere gesprekken met Campooz liefhebbers. Het eerste gesprek was in ieder geval kleurrijk.

‘Willen jullie nog iets na hebben?’ vraagt Desirée aan Jos en Anna. Als Jos thuis was geweest, had hij zeker weten het knoopje van zijn spijkerbroek losgetrokken. Dat lijkt hem nu niet zo verstandig om te doen, hoewel hij zich erg thuis voelt in dit huishouden.

‘Jullie hebben echt fantastisch voor ons gezorgd,’ gaat Jos dan ook verder. ‘Zelf hoef ik helemaal niets meer, ik ben verzadigd. Natuurlijk kan ik niet voor Anna spreken.’

‘Ik sluit me volledig bij het antwoord van Jos aan,’ knikt Anna instemmend. ‘Er zit een rare cocktail van gezonde en minder gezonde lekkernijen in mijn maag. Hier kan ik de hele dag nog op teren.’

Tjeerd en Desirée kijken elkaar voldaan aan. Ook zij vinden het fijn om hun ervaring met Jos en Anna te mogen delen.

‘Wat fijn om te horen dat jullie hebben genoten,’ vervolgt Tjeerd.

‘Dit was de reis wel waard. Ik denk alleen wel dat Anna en ik zo meteen weer in de auto stappen, zodat we ook ons tweede contactpersoon kunnen bezoeken. Eens kijken of zij ook iets waardevols aan ons te vertellen hebben, voordat we een plek zoeken waar we de Fat Freddy kunnen opzetten voor de nacht.’

Anna is het ook hier roerend mee eens. Vervolgens staan ze allebei op, geven een knuffel aan Tjeerd en Desirée en maken aanstalten om weer naar de auto te gaan. Jos controleert voor de zekerheid toch of zijn broeksknoop niet open staat. Hij kan met een gerust hart naar buiten.

Terwijl Jos en Anna weer in de auto stappen, zwaaien Tjeerd en Desirée nog in het portiek van de voordeur. Het voelt alsof we hier al jaren komen, hoewel we deze mensen twee uur geleden hebben ontmoet.

Anna trapt het gaspedaal alweer rustig in en Jos gaat direct op zoek naar Raoul’s envelop in het handschoenenkastje. Uit de envelop trekt hij ditmaal de brief met hierop een grote ‘2’, om te kijken waar de reis nu naartoe gaat.

‘Lieve Jos en Anna,

 Ik hoop dat jullie hebben genoten van jullie bezoek aan Tjeerd en Desirée. Zijn ze net zo aardig voor jullie geweest als dat ze altijd voor ons zijn? Als tweede op de planning staat een bezoek aan Richard en Yvonne. Net als Tjeerd en Desirée zijn zij Campooz vrienden van het eerste uur.

Ik vind het belangrijk dat jullie goed geïnformeerd op reis gaan. Het is niet niks om met een Fat Freddy op rondreis te gaan door Europa. Straks staan jullie met knikkende knieën langs de oever van de Donau. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Richard en Yvonne kunnen jullie vast nog meer geruststellen, maar bovenal motiveren. Stuur mij een WhatsAppje zodra jullie vertrekken, dan geef ik jullie de nieuwe locatie door.

Groet,

Raoul’

 ‘We gaan weer op zoek bij een koppel. Anna!’ vervolgt Jos enthousiast na het oplezen van de brief. ‘Ik zal Raoul direct vragen waar we naartoe moeten.’

Waar komen Jos en Anna straks terecht? Je leest het volgende week!