Deel 4: Op reis met Campooz: Vraag je dit echt aan ons?

‘Hoe bedoel je, op reis gaan namens Campooz?’ antwoordt Jos verbijsterd.

‘Nou, precies zoals ik het zeg! Ik zal je iets meer context geven. Onze tenttrailers zijn compacte huizen op wielen. Zowel een doorgewinterde kampeerder als een leek, zoals jij, Jos, kunnen hiermee overweg. Na het lezen van je boek dacht ik: die neef van mij kan zo mooi schrijven, daar moet ik iets mee. Dus ik bied jullie graag een tenttrailer aan namens Campooz om mee op rondreis te gaan. In ruil daarvoor ontvang ik graag een geschreven verslag van alle avonturen. Oh, Anna, en of jij daar dan van die prachtige tekeningen bij wil maken.’

Het is even stil in de kamer. Geen ongemakkelijke stilte. Als je heel goed luistert, hoor je enkel krakende hersenpannen. Jos en Anna kijken elkaar aan. In de non-verbale communicatie die plaatsvindt tussen hen valt op te maken dat ze hetzelfde denken. Vraagt Raoul dit nu echt aan ons?

‘Moeten we dan ook in zo’n tent slapen, Raoul?’ is het eerste wat uit Jos’ mond komt.

‘Dat is inderdaad wel de bedoeling,’ lacht Raoul. ‘Ik snap dat ik veel van jullie vraag. Toch denk ik dat dit een unieke mogelijkheid voor jullie is. Ga naar Duitsland, Spanje of Servië. Laat je leiden door het asfalt voor je neus.’

‘Hoe lang wil je dat we weggaan, Raoul?’ vervolgt Anna het gesprek. ‘Wie geeft de planten bij ons thuis water? Hoe komen we aan ons eten en drinken? Waar gaan we naar het toilet?’ gaat ze verder.

‘Daar heb ik allemaal al over nagedacht, Anna. Fijn dat je zulke open vragen stelt. Ik wil dat jullie in ieder geval een paar maanden op pad gaan. Hoe lang precies? Voel je vrij om dat zelf te bepalen. Zoals je weet is Campooz gevestigd in Assen, dus ik kan regelmatig langskomen om jullie huis onder handen te nemen. Daarnaast zorg ik ervoor dat jullie budget meekrijgen voor de belangrijkste levensbehoeften en het schijnt dat tankstations en campings hele mooie toiletten hebben.’

Anna en Jos kijken elkaar nogmaals aan en vervolgens weer naar Raoul. ‘Oké, ik zie dat jullie nog twijfelen. Ik had niet anders verwacht!’ gaat Raoul verder. ‘Wat denken jullie ervan om een nachtje te proefslapen? Pak de Fat Freddy uit de voortuin en zet ‘m maar eens achterin de tuin op. Wedden dat het zelfs jullie lukt?’

‘Wil je dat we in je tuin slapen vanavond?’ vraagt Raoul.

‘Zeker! Avontuurlijk, hé? Als jullie blijven slapen, regel ik straks een lekkere borrel en een hapje eten. Hoe klinkt sushi?’

Jos’ maag begint te borrelen bij het horen van dat woord. ‘Als we iets anders gaan eten, wil ik het wel proberen.’

Anna trekt haar wenkbrauwen omhoog en kijkt Jos verbaasd aan.

‘Jij?’ is het enige wat ze uit kan brengen.

‘Ik!’ antwoordt Jos vol trots terug. ‘Je kan niet weten of iets leuk is, zonder het eens te proberen. Laten we zo’n Dikke Fred naar achteren rollen en kijken of het ons lukt om er in ieder geval een nacht in te overleven.

‘Als jij het zegt, Jos. Laten we het proberen.’

Jos en Anna rijden samen met Raoul de tenttrailer van de voortuin naar achteren. Ze zoeken een mooie plek uit op het grasveld en kijken aandachtig naar de wagen.

‘En nu, Raoul?’ vraagt Jos.

‘Ik app even een video  naar je, Jos. Zelfs kleine meisjes kunnen hem opzetten. Succes! Ik ga even boodschappen doen voor vanavond. Later!’

Raoul loopt weg. Jos en Anna bekijken de video, vervolgens kijken ze naar elkaar en als laatste naar de Fat Freddy.

‘Daar gaan we!’ roepen ze in koor.

Weten wat Jos en Anna van hun eerste nacht in een Fat Freddy vonden? Lees hier alvast verder.