Deel 5: Op reis met Campooz: Appeltje, eitje

Vervolgens is het even stil. Op de schutting die rondom de tuin staat, fluiten twee musjes elkaar vrolijk toe. In de verte begint de zon al te dalen en de lucht krijgt allerlei mooie kleuren. Woorden zijn makkelijk gesproken, maar daden moeten nog volgen. Jos en Anna kijken elkaar nog eens aan.

‘Als het kleine kinderen lukt, dan moet het ons ook lukken,’ zegt Anna.

‘Daar heb je gelijk in,’ beaamt Jos. ‘Laten we het eens proberen.’

Ze lopen allebei een rondje om de Fat Freddy en gaan op zoek naar een eerste aanwijzing. Zo moeilijk kan dit toch niet zijn?

‘Hey, Jos, hier is een rits!’ klinkt het al vrij snel.

‘Trek er maar aan. Die rits zit er vast niet voor niets.’

Anna trekt aan de rits en loopt een rondje om Fat Freddy. Jos kijkt aandachtig toe. Doordat Anna de rits opentrekt, gaat de hoes eraf. Daaronder verschijnt iets wat meer lijkt op tentdoek. ‘Volgens mij kun je hier aan het doek trekken. Help eens, Jos!’

Jos gaat aan de linkerkant staan en Anna aan de rechterkant. Ze trekken tegelijkertijd aan het doek en als een halve regenboog komt de Fat Freddy uit de vouwwagen tevoorschijn. Het geheel heeft al iets weg van een opgezette tent. Sterker nog, de tent staat al.

‘Is dit het?’ vragen Jos en Anna zich tegelijkertijd hardop af. Ze kijken elkaar nog maar eens aan, zoals ze vandaag al zo vaak in verbazing hebben gedaan. ‘Daar lijkt het inderdaad wel op, Jos . Ik denk dat we er alleen wat haringen in moeten drukken en de stokken binnen moeten uitspannen. Dan zijn we klaar voor een drankje!’ En zo geschiedde.

‘Met dit ding kan inderdaad zelfs jij kamperen, Jos!’ lacht Anna.

‘Nee, jij bent een echte survivor,’ antwoordt Jos lichtelijk op zijn teentjes getrapt terug. Toch weet hij wel dat Anna gelijk heeft. Zelfs een kind kan een Fat Freddy opzetten.

‘Kijk An, dit ging zo snel. Zelfs die musjes zitten daar nog op de schutting.’

Jos en Anna besluiten weer het huis in te gaan en op Raoul te wachten. Gelukkig duurt het niet lang voordat hij weer terugkomt met allerlei lekkernijen.

‘Ik zei toch dat het jullie zou lukken? Kijk, ik heb quesadilla’s meegenomen en twee flessen rode wijn. Dat moet voldoende zijn! Als jullie dit alvast klaarzetten, haal ik jullie slaapspullen van boven.

Jos en Anna lopen verzadigd de tuin in. Het is inmiddels al na middernacht, want de tijd gaat snel als het gezellig is.

‘We hebben helemaal geen pyjama mee,’ merkt Anna op.

‘Dan maar in het adamskostuum in de slaapzak’ antwoordt Jos terug. ‘Ik denk dat het toch niet veel uitmaakt in zo’n tent. Koud wordt het toch.’

De Fat Freddy is erg ruim van binnen. ‘Ik denk dat als ik hard genoeg roep, dat je zelfs mijn echo kunt horen,’ grapt Jos.

‘Waag het eens! Het is middernacht. De hele buurt hoeft niet te weten dat we hier bij Raoul in de tuin slapen.’

‘Weet ik, lieverd. Laten we maar eens gaan slapen.’

Weten wat Jos en Anna van hun eerste nacht in een Fat Freddy vonden? Lees hier alvast verder.