Vroeger namen onze landgenoten een caravan vol aan Nederlandse producten mee als ze de grens over gingen. Tot aan de aardappelen toe. Misschien verwachtte men dat er in het buitenland geen bintjes werden verkocht? Maar gelukkig is dat veranderd. De menu’s van de landen waar we met Fat Freddy op vakantie gaan, zijn ons dagelijkse leven binnengeslopen.

‘Chef’ op de camping

Onder écht camping-eten vallen blijkbaar de pannenkoeken. Ik ben er dól op! En ik durf zonder schroom te zeggen dat ik ze toch zeker eens in de veertien dagen eet tijdens m’n lunch. Lekker met appel, krentjes, kaneel en bruine suiker. Toch kan ik me eigenlijk niet herinneren wanneer ik ze voor het laatst op vakantie bakte. Want als we kamperen, vind ik het leuk om andere dingen dan het ‘normale’ campingeten te bereiden. Waarschijnlijk omdat ik graag een beetje tegendraads ben.

Simpele maaltijd of uitpakken

Daar waar de campingburen macaroni staan te bereiden, pak ik graag uit. Uiteraard met veel verse groenten, want die smaken in het buitenland veel lekkerder. Soms met en soms zonder vlees. Wat we ook graag eten is gevulde portobello met camembert: héérlijk! Ovengerechten bereid ik gewoon in de wok: heel langzaam gaar laten worden met de deksel erop. En we plukken minstens één keer per vakantie onze eigen verse mosselen van de rotsen in Bretagne. Moules á la Bretagne met spekkies, room, gekookt in cidre. Bij de maaltijd ontbreekt stokbrood vrijwel nooit. Met de Bretonse beurre avec sel de Guérande (boter met zeezout uit Guérande).

De lokale supermarkt in

Ook struinen we graag de enorme supermarkten af op zoek naar lekkers. De vele mooie taarten, pasteitjes, patés, vissoorten en kazen! En we verbazen ons ook over wat je daar treft wat bij ons de gewone winkel niet inkomt. Hersenen bijvoorbeeld, van die zachtroze wormpjes. Die heb ik overigens nog nooit geproefd.

Vieze blikjes

Mijn lief maakt het ’t bontst. Hij gaat altijd op zoek naar ‘vieze blikjes’ zoals hij het zelf noemt. Bij ons thuis tref je vrijwel geen blik aan. Op tomatenpuree, maïs en ananasstukjes na. Maar in den vreemde verzamelt André blikvoer. Hoe meer soorten, hoe beter. Dikwijls zitten er bonen in, in combinatie met worst en andere inhoud die ik liever niet wil weten: pens, kalfspoten. Het ruikt onaangenaam als hij het open maakt, maar hij vindt het héérlijk smaken! Vaak maak ik dan een ommetje en wens ik dat de afwas gedaan is vóór ik terugkom.

Ga jij vaker uit eten als je kampeert? Of vind je het, net als ik, leuk om te koken? Én: wat neem jij per se mee van huis omdat ze dat in den vreemde niet verkopen? Laat het me weten onder deze blog.