Deel 22: Op reis met Campooz: Zon en zee

De rest van de dag spoken Jos en Anna niet zoveel meer uit. Je moet ook niet direct al je kruid verschieten. Ook de daaropvolgende nacht verloopt tamelijk rustig. Jos en Anna hebben hun zinnen gezet op een vervolg van hun reis via Helgoland. Dit is een Duits schiereiland op zo’n 55 kilometer uit de kust, pal in de Noordzee. Tot aan gisteren had Jos nog nooit eerder van Helgoland gehoord. Anna kwam ook per ongeluk in aanraking met dit eiland, door in te zoomen op zee in Google Maps. Een aangename verrassing. Hun boot vertrekt om 11.30 vanuit de haven in Cuxhaven, een Duitse havenstad in het Noorden van het land.

‘We worden steeds bedrevener in het opstaan en inpakken van alle spullen,’ zegt Jos tegen Anna.

‘Dat komt voornamelijk omdat ik eerder dan jou opsta en een groot deel al voor je wegwerk,’ reageert Anna met een knipoog. Daar heeft ze wel een punt. Het opstaan gaat Jos nog niet zo goed af en de kleine activiteiten die hij uitvoert vlak nadat hij wakker is, zijn pure winst.

veerboot

Jos en Anna stappen weer in de auto met de Fat Freddy achterop de trekhaak gemonteerd. Ze rijden rustig de camping af en zeggen alweer gedag tegen hun eerste vakantiebestemming. Opdat er nog vele mogen volgen. Cuxhaven ligt op ongeveer een uurtje rijden van Bremen, zodra ze de stad uit zijn. Het lijkt wel alsof de Duitse bevolking ook kalm aan doet vandaag, want het is uitzonderlijk rustig op de weg. Op hun dooie gemak rijden Jos en Anna richting Cuxhaven. De haven is prachtig en ligt vol veerboten, maar ook veel recreanten zijn hier te vinden op het water.

Via hun mobiele telefoon hebben Jos en Anna gisteren al kaartjes gekocht voor de veerboot. De veerboot, Nordlicht I, hebben ze snel gevonden. Ze laten hun kaartjes scannen en rijden de auto de boot op en stappen uit.

‘Heerlijk die frisse zeelucht, Jos!’ zegt Anna met een grote glimlach op haar gezicht. ‘Van een rustige camping in Bremen ben je binnen een uur ook weer op een heel andere plek. En dan te bedenken dat we naar Helgoland gaan, een klein eiland waar we tot gisteren nog niet eerder van hebben gehoord. Ik ben benieuwd wat we daar straks kunnen doen. Of we daar überhaupt iets kunnen doen!’

Via hun mobiele telefoon hebben Jos en Anna gisteren al kaartjes gekocht voor de veerboot. De veerboot, Nordlicht I, hebben ze snel gevonden. Ze laten hun kaartjes scannen en rijden de auto de boot op en stappen uit.

‘Heerlijk die frisse zeelucht, Jos!’ zegt Anna met een grote glimlach op haar gezicht. ‘Van een rustige camping in Bremen ben je binnen een uur ook weer op een heel andere plek. En dan te bedenken dat we naar Helgoland gaan, een klein eiland waar we tot gisteren nog niet eerder van hebben gehoord. Ik ben benieuwd wat we daar straks kunnen doen. Of we daar überhaupt iets kunnen doen!’

Jos is het volledig met Anna eens. Hij is benieuwd wat Helgoland voor het koppel in petto heeft. Over een kwartiertje vertrekt de veerboot richting het eiland en deze snelboot doet er zo’n anderhalf uur over. De boot zal dus op snel tempo over het water gaan, aangezien ze in korte tijd 55 kilometer overbruggen. Het duo loopt samen het buitendek op en klimt helemaal naar boven, om plaats te nemen op een bankje in de zon. Meeuwen krijsen rondom de boot en er klinkt vrolijk geroezemoes.

‘Nou, Anna! Op naar Helgoland dan maar. Lekker naar het centrum van de Noordzee.’ gaat Jos verder tegen Anna. ‘Laten we vooraf geen informatie of bezienswaardigheden over het eiland opzoeken en er ter plekke op uitgaan!’

‘Dat vind ik een heerlijk idee van je, Jos!’ zegt Anna, terwijl ze tegen Jos aankruipt. Anderhalf uur genieten in het zonnetje met een heerlijk briesje, op weg naar hun volgende bestemming. Heerlijk.

Wat vinden Jos en Anna van Helgoland? Je leest het volgende week.