Deel 15: Op reis met Campooz: Geluk bij een ongeluk

‘Hoe laat is het?!’ roept Anna ineens.

Jos schrikt wakker. Door het doek van de Fat Freddy blijkt dat de zon buiten al fel schijnt. Terwijl Jos omhoog klimt onder zijn deken, pakt hij zijn telefoon naast hem op. Batterij leeg.

‘Ik heb geen idee, Anna,’ reageert Jos. ‘Mijn telefoon is helemaal leeg, dus de wekker is niet afgegaan.’

‘Bij mij is precies hetzelfde gebeurd,’ reageert Anna verschrikt. ‘Oh, wat een ramp. We hadden waarschijnlijk alweer onderweg moeten zijn.’

‘Rustig, An. Hebben we toevallig een powerbank meegenomen?’

‘Ik niet.’

‘Dan is dat onze eerste zorg,’ knikt Jos rustig. ‘Ik ga eens buiten kijken of ik iets nuttigs kan vinden.’

‘Dank je, Jos,’ reageert Anna, terwijl ze Jos een kus op zijn wang geeft. Als het er echt op aankomt, is Jos de rust zelve.

ochtend

In zijn boxershort met badjas erover strompelt Jos in alle rust de tent uit. Hij is er niet bang voor dat hij snel iemand tegenkomt. Zijn gedachte klopt precies, want het is nog akelig rustig. De zon staat al op een mooie hoogte, maar het enige wat Jos hoort zijn vogels in de bomen en rijdende auto’s op de achtergrond. Hij besluit een rondje te lopen over de camping om op zoek te gaan naar een klok. Op de camping zelf zijn weinig aanknopingspunten, maar vooraan bij de slagboom staat een klein gebouwtje. Aan de buitenkant van het gebouw hangt een analoge klok die aangeeft dat het 10.12 is. Toch wacht Jos een paar minuten, om zeker te weten dat de klok loopt. Op het moment dat de klok op 10.15 springt, besluit hij om terug te lopen naar Anna.

‘Het is 10.15 uur, Anna! Dat valt nog reuze mee,’ vertelt hij zelfvoldaan, omdat hij de puzzel succesvol heeft opgelost.

Anna is niet in de vouwwagen. Buiten uit de auto puilen twee benen door een openstaande deur, waaruit Jos een reactie hoort.

‘Daar was ik al achter, Jos! Ik heb mijn telefoon in de auto aansteker aangesloten. Gelukkig staan er maar drie gemiste oproepen van Raoul in…’

Wat een slimme vrouw is het toch ook, denkt Jos.

lege telefoon

‘Oh, dan zal hij mij ongetwijfeld ook wel gebeld hebben. Ik plug mijn telefoon even in de andere USB-poort.’

Nadat Jos’ telefoon aanspringt, ziet ook hij verschillende meldingen op zijn telefoon. Ook van Raoul.

‘Laten we Raoul maar eens terugbellen,’ stelt Anna voor.

En zo geschiedde. Ze bellen Raoul, de telefoon gaat kort over en Raoul neemt op.

‘Ha Jos en Anna! Dat werd tijd zeg. Jullie zijn ‘s ochtends niet uit jullie bed te branden, hè?’

‘Nou, Raoul. Onze telefoons waren uitgevallen, dus de wekkers gingen niet af. We hebben ons een klein beetje verslapen.’

‘Dus jullie zijn nog niet op weg naar de derde contactpersoon?’

‘Nee!’ reageren Jos en Anna in koor.

‘Wat een geluk bij een ongeluk. Ik wilde jullie juist laten weten dat deze ontmoeting niet doorgaat. Ik heb een andere verrassing voor jullie. Ik begreep van Yvonne dat jullie nu in Zwartsluis zijn. Lukt het jullie om vanmiddag rond 14.00 bij Caravan Centrum Peelo in Assen te zijn? Een thuiswedstrijd voor jullie, voorafgaand aan het grote vertrek. Word maar rustig wakker, ga lekker eten en dan zie ik jullie straks!’

‘Okido! Je roept maar, Raoul. Dan gaan wij ons nog even rustig klaarmaken.’

Raoul hangt op.

‘Zie? Geen enkele reden om je zoveel zorgen te maken,’ grapt Jos. ‘Het komt toch altijd wel goed.’

Anna zucht.

Jos en Anna gaan weer richting Assen en Caravan Centrum Peelo. Komt dat jullie niet bekend voor? Je leest het volgende week.