‘Het spijt me lieverd, maar ik weet niet of ik dit kan.’ Met die woorden draai ik mij om en raas uit de showroom van Caravan Centrum Peelo in Assen. Op de parkeerplaats voel ik haar ogen in mijn rug branden. En terecht. Soms kom je in situaties terecht, waar je eigenlijk niet in wil zitten. Twee luxediertjes die zomaar in een tenttrailer terecht zijn gekomen. Ik vraag me of dit ook zo’n situatie is.

‘Jos, nu moet je even normaal doen. Je probeert het niet eens!’ Daar weet ze mijn gevoelige snaar te raken. Anna kent mij als geen ander en weet dat ik alles altijd een kans geef. Toch is er iets wat mij ervan weerhoudt om deze stap te nemen. Er blokkeert iets in mijn hoofd.

Ik sta op het punt om de portier van mijn auto te openen. Dan voel ik een warme hand op mijn schouder. Een ferme grip, waardoor direct alle onnodige spanning uit mijn lichaam verdwijnt. Anna schuift met haar andere hand een tekening voor mijn gezicht. Haar tekening! Op de tekening staat een opgezette tenttrailer van Campooz. In de tent staat een gelukkig koppel. Het is een tekening van ons, terwijl we aan het kamperen zijn in de tuin van Raoul in Zwolle. Onze allereerste kennismaking met het fenomeen tenttrailer. Het was best koud en het voelde onwerkelijk. Toch waren we gelukkig.

‘Geef het nu een kans, Jos,’ hoor ik Anna nogmaals zeggen. ‘Zo’n kans als deze krijgen we nooit meer.’ Daar heeft ze wel gelijk in. Wie krijgt nu de kans om een rondreis te maken door Europa en daar verslag van te doen? Ik moet mijn drang naar luxe, warmte en comfort opzij zetten en niet zo zeuren. Dan maar bibberende nachten, een hongerige maag en de oneindige drang naar een warme douche. Zolang ik dit avontuur met Anna mag beleven, ben ik onbreekbaar. Haar warmte is genoeg voor mij. ‘Ik heb een beslissing genomen!’

Ik draai me om en kijk Anna in haar stralende, blauwe ogen. ‘Je hebt gelijk,’ vertel ik haar. De boosheid uit haar gezicht is verdwenen. Ze snapt mijn twijfels, want ze kent weinig andere mensen met twee van zulke linkerhanden. Niet de ideale eigenschappen om mee te gaan kamperen, maar je moet het ermee doen. Er valt altijd iets nieuws te leren. ‘Laten we naar binnen gaan en de boel in orde maken. Het is tijd voor de grootste reis van ons leven,’ zeg ik haar met een stuk meer vertrouwen in mijn stem. Anna straalt, grijpt mijn hand en trekt me mee de kampeerwinkel in.

In de winkel wacht Brugt ons lachend op. Het tafereel moet er voor hem ook wel komisch uit hebben gezien. Terwijl we naar hem toelopen begint hij met praten. ‘Jullie hebben alvast kunnen oefenen met Fat Freddy. Fijn om te horen dat jullie nu aan de grote reis buiten Nederland gaan beginnen met deze tenttrailer. Ik ga hem helemaal compleet maken voor jullie. Kunnen jullie morgen al vertrekken!’

Klik hier en lees gauw verder over hoe dit avontuur begon.